Netwerkbijeenkomst,
afscheidsreceptie Jan Krediet

 

 

.
Jan is nu bovenal vader en verzorger van dochter Giulia.
Hij is op 12 februari 1952 op het Noordereiland geboren.
In de tussenkamer 2 hoog van een monumentaal pand, wat in de 70e jaren is afgebroken voor de tunnel.

Zevende in een gezin van uiteindelijk 8 kinderen en nu  in 2008 staat hij op z’n geboortegrond als 56jarige vader  met nu anderhalf jaar oude dochter Giulia foto’s te maken voor dit afscheids- c q bedankartikel, want hij verhuist binnenkort ook officieel,  naar de Amsterdamse Jordaan of 020, zoals vaak Amsterdam in Rotterdam wordt aangegeven.Zijn dochter Giulia is op 13 november 2006 geboren en een langgekoesterde levenswens ging in voor Jan in vervulling.

We konden ons geluk  niet op met die prachtige meid, totdat op 3 mei 2007, Giulia was 5 maanden,  de diagnose van een chronische epilepsieziekte ons als ouders werd medegedeeld.

We zijn een jaar verder en hebben van een ogenschijnlijke bedreiging een kans geprobeerd te maken door maximaal positief te blijven en te genieten van datgene wat onze dochter geeft, doet, leert, laat maar dan toch weer oppakt.
Door de medische wereld  worden we uitstekend ondersteund, wellicht wel omdat we zelf maximaal de regie houden, second opinions toepassen, congressen en workshops bezoeken en  bereid zijn de hele wereld af te reizen om onze dochter de maximale kwaliteit van leven te geven. En bovenal die gewonnen kennis te willen doorgeven aan kinderen en hun ouders in soortgelijke omstandigheden.

Daarom heeft Jan in  oprichting  de Stichting Complementaire Zorg Chronisch Zieken Giulia van Dooren , waardoor  we breed en diep in kaart willen brengen waar complementaire cq alternatieve zorg kan worden gehaald, en vooral alle nieuwe medische ontwikkelen wereldwijd op te vangen en  door te geven naar de doelgroep, die niet bij kinderen blijft steken, want ook ‘’super”-ouderen snoezelen er graag op los.

De stichting is ook bedoeld om gelden te werven, omdat sommige in ontwikkeling  zijnde nieuwe en experimentele behandelingen tonnen euro’s/dollars kosten’. Nauw zal samengewerkt worden met de Nederlandse Epilepsie Vereniging. Wellicht wordt het  in navolging van zijn bedrijvenwijzer, de Giuliawijzer, een naslagwerk in “Jip en Janneke”-taal.

Jan’s persoonlijke leven is veel en veel soberder geworden en na mijn officiële afscheidsreceptie (zie www.jankrediet.page.tl ) van mijn laatste werkgever De Kamer van Koophandel hangt het pak bij de andere pakken in de kast en stemt zijn dagelijkse kleding af op de huishoudelijke en verzorgingstaken van zijn dochter.

40 jaar werken en 30 jaar Kamer van Koophandel in de Rotterdamse regio zitten erop en Jan kijkt met meer dan genoegen terug naar zijn  werkgevers, maar bovenal de ondernemers en de ondernemende Rotterdamse mentaliteit.

Hij vond het zeker de laatste 9 jaar als vertrouwenspersoon in de functie van bedrijfsadviseur een voorrecht het vertrouwen temogen genieten van zovelen. Ik wil dan ook de Kamer, de ondernemers en onderneemsters ., zeg maar Rotterdam bedanken voor het genoten krediet. Expliciet bedankt hij de honderden die aandacht gaven aan zijn vertrek, zowel fysiek als per  brief, email, kaart,telefoon en/of sms.

Zijn afscheidsspeech, stond in het teken van “maak van een bedreiging een kans”met voorbeelden als Marlies Dekkers en Bram Ladage, 2 ondernemers waarvoor Jan een maximaal respect heeft, maar ook zijn huidige  persoonlijke levensopdracht met voorbeelden van zijn 95jarige moeder en zijn chronisch zieke dochtertje.

Jan’s afscheidskado van de KvK bestond uit een  kunstwerk en van de relaties een aanzienlijk bedrag wat diversen  bijgeschreven hebben op Giulia’s postbankrekening  4031106  tbv haar snoezelkamer.

Maar ook voorbeelden van alternatieve en vooral innovatieve initiatieven, waar hij mee te maken kreeg als o.a. bestuurslid van de Stichting Nieuwe Bedrijvigheid Rotterdam. De snoezelbus, zie www.stichtingdesnoezelbus.nl is zo’n voorbeeld , welke nu zo’n verrassende maatschappelijke bijdrage levert voor  jong  en oud met een handicap.

De nu 7 jarige labrador Midon de hond van Jan is ook zo’n verrassing. Zonder die hond had hij het met het ouder worden niet gered. Door een dier relativeer je makkelijker en je hebt wat om voor de zorgen en bovenal je komt minimaal 3 keer per dag met weer en wind buiten, wat de geest verfrist.Midon mocht dan ook niet ontbreken op de afscheidsfoto met een bedrijvig Rotterdam op de achtergrond. De foto is getiteld  “t(w)o  take care” en gemaakt door Eddy Seesing, die momenteel nog nauw kontakt heeft met Jan, omdat kleine projecten op het gebied van cultuur en natuur hem bij het maatschappelijk proces houden, zoals de komende tentoonstelling “Voorgangers” van

Eddy Seesing, zie www.eddyseesing.nl. Als de  toestand van zijn dochter het toelaat wil hij ook meer gaan doen met zijn perceptie-ervaring van Rotterdam en Amsterdam, waarbij vooral de mens centraal zal staan.

Wie Jan willen steunen bij zijn op te richten stichting CZCZ Giulia van Dooren, kan een mail sturen aan janjkrediet@hotmail.com